Hier sta ik dan weer…

Hier sta ik dan weer. Het is de zoveelste aanval op de Iraanse ballingen in Irak. In 2011 vroeg ik na de aanval op Kamp Ashraf, waarbij 34 Ashraf bewoners vermoord werden:  “Hoeveel mensen moeten er in kamp Ashraf eerst nog sterven voor de internationale gemeenschap wakker wordt en de Ashraf bewoners de bescherming krijgen waar ze recht op hebben?” Die bescherming kwam er niet. Er kwam wel een verhuizing naar Camp Liberty, maar ook daar bleken de Ashraf bewoners hun leven niet veilig. Dat was vooraf al bij de VN bekend, maar die nam alleen maatregelen om hun eigen mensen te beschermen. De raketaanval op Camp Liberty van zaterdag 9 februari 2013 maakte een einde aan alle illusies. Die raketaanval maakte ook een einde aan het leven van onze vriend Akbar Azizi, met wie mijn vrouw en ik meer dan twee jaar per E-mail gecommuniceerd hebben. Zijn dood en die van vele anderen laten zien wat er gebeurt als de internationale gemeenschap het laat afweten. Als “beschermde personen” niet beschermd worden en  dictators ongestoord hun gang kunnen gaan. Ze laten zien wat er gebeurt als regeringen en internationale organen hun verantwoordelijkheid niet nemen en de “Responsibility to Protect” een papieren tijger wordt. Dan sterven er mensen en worden families in rouw gedompeld.

Er is geen twijfel mogelijk over wat er op 1 september gebeurd is. Ik citeer uit de antwoorden van Minister Timmermans op vragen van Harry van Bommel: “Uit informatie van de United Nations Assistance Mission to Iraq (UNAMI) blijkt dat de gebeurtenissen in Kamp Ashraf op 1 september jl. hebben geleid tot 52 doden. … UNAMI bezocht Kamp Ashraf 24 uur na het incident en heeft vijftien overlevenden als getuigen kunnen horen. Allen spraken over daders in militaire uniformen, die volgens sommigen Arabisch spraken, volgens anderen Perzisch. UNAMI stelde vast dat er nauwelijks materiële schade is en bijna geen kogelhulzen zijn achtergebleven. Dit wijst op een goed georganiseerde en met voorbedachten rade uitgevoerde actie, aldus UNAMI.” Dat geeft precies aan wat het was: moord met voorbedachten rade.

Op dit moment is het belangrijkste punt het lot van de zeven ontvoerde Ashraf bewoners (6 vrouwen en 1 man). Zij dreigen door de regering van Irak uitgeleverd te worden aan Iran. Om die reden zijn zij in hongerstaking gegaan. Omdat ze inmiddels ook drinken weigeren, moet er keiharde druk op de regering van Irak worden uitgeoefend om hen onmiddellijk vrij te laten. Dat moet niet alleen door de Nederlandse ambassade in Bagdad gebeuren, maar ook op het hoogste niveau van de Nederlandse regering, d.w.z. door minister Timmermans čn door premier Rutte.

Een tweede belangrijk punt is de veiligheid van de bewoners in Camp Liberty. Omdat de regering de bewoners van Camp Liberty niet beschermt, maar juist aanvallen op hen laat uitvoeren, is het dringend noodzakelijk dat Camp Liberty door blauwhelmen wordt beschermd. De Nederlandse regering moet zich hiervoor inzetten en er voor zorgen dat hier op het hoogste niveau van de VN besluiten over worden genomen. Daarnaast moet de Nederlandse regering de Amerikaanse regering wijzen op hun directe verantwoordelijkheid jegens de Liberty bewoners en hen dringend verzoeken de inzet van blauwhelmen te ondersteunen en daar ook daadwerkelijk troepen voor te leveren.

Een derde belangrijk punt is, dat er nu een onafhankelijk onderzoek moet komen naar de aanvallen op Kamp Ashraf en Camp Liberty. Van de regering van Irak is geen onafhankelijk onderzoek te verwachten, omdat die zelf betrokken is bij de aanvallen. Minister Timmermans heeft geantwoord, dat UNAMI geen bevoegdheid tot onderzoek heeft. Daarom moet ook hiervoor de zaak geëscaleerd worden naar het hoogste niveau van de VN. De Nederlandse regering moet bij de VN aandringen op een onafhankelijk onderzoek door een onafhankelijke instantie met voldoende bevoegdheden.

Albert Welleweerd

Deze toespraak is vertaald in het Perzisch uitgezonden door Iran National TV.